The Umbilical Vein aan de wereld blootstellen was hevig. Intimiteit opzoeken in een publieke context, weerklank uit verschillende windrichtingen, verwachtingen. Een gevoel van leeglopen volgde. Was de (kunst)wereld te veeleisend, of memymom zelf? Met The Baby Blues wordt de druk die het met zich meebracht naar de hand gezet, de post-natale depressie met een korrel zout overstegen, de eigen vrijheid opnieuw bespeeld.
De rode draad is letterlijk het stofje met bloemenmotief van het merk Liberty, waaruit zowel de zwangerschapsbloes als de dwangbuizen voor pop en kind gemaakt zijn. De dwangbuis, een thema dat net als de zelfgemaakte kledij al eerder in hun werk aan bod kwam, wijst zowel op een veelheid van externe verwachtingen die ons overspoelen door o.m. reclame, media en modebeelden, als op het schijnbaar zelf vastzitten in patronen of in de artistieke taal van memymom. Maar ook dit is deels een spel met contradictie en dubbelzinnigheid dat steevast in hun werk aanwezig is: na een zwangerschap en het bloeden dat daarmee gepaard gaat, worden pop en kind ingebonden. Maar de teugels staan niet strak, en in de piëta-foto zijn de poppenarmen vrij. En de stof die lijkt op wat ooit dienst deed als troeteldoekje voor de dochter, geeft enerzijds die tedere warmte en troost misschien wel door; anderzijds blijft ze de band met het innerlijke kind wakker houden.
En dingen verschuiven. Visueel is er onder andere de sprong van analoog naar digitaal – en het exploreren van de mogelijkheden en valstrikken ervan. Er wordt ook minder geënsceneerd, de beelden kijken je directer aan. Het is geen wedergeboorte, maar een door-geboorte. Van foetushouding tot piëta: de rollen groeien door. Nu houdt de dochter een zwangere buik voor en ze neemt duidelijk haar positie in. Met het ontpoppen en het ook zelf in handen nemen van het leven, verandert de blik.
Je voelt ook dat dit werk samen tot stand kwam: het blijft een verkenning met knipoog van een intense relatie tussen twee mensen waarbij de moeder-dochter band overstegen wordt en waarin zowel ernst als speelsheid bovendrijven.
CREDITS
Productie: De Schipperskapel & memymom
Concept: memymom
Scenografie: Jelle Van Hulle & memymom